WOW

Daar ben ik dan! Al meer dan een week erop zitten en suuuperveel indrukken verder. Het is hier ontzettend leuk maar tegelijkertijd ook heel heftig. De mensen hier zijn ontzettend arm, echt onvoorstelbaar. Ik heb dit weekend voor het eerst groente en fruit gegeten, omdat we met alle vrijwilligers een nachtje in een soort resort aan het strand sliepen. In m'n gastgezin krijg ik alleen maar rijst of pasta met saus en kip of vis. Ik zit met een groep van 14 bij mijn gastgezin en met die groep zit ik ook op mijn project. Mijn groep bestaat uit 3 Nederlanders, 3 Denen, 2 Japanners en verder Britten, dus mijn Engels wordt steeds beter! De eerste dag hadden we geen stromend water dus moesten we een "bucket shower" nemen: douchen met emmers koud water. De volgende dag waren we suuuperblij dat we een gewone douche konden nemen, wel koud maar het was een douche! Onvoorstelbaar hoe blij je daarmee kunt zijn... Mijn bed is niet zo best; het matras is zo dun dat ik letterlijk op de lattenbodem lig. Maar het kan erger want sommige bedden zijn al helemaal gebroken haha!
Mijn project is op een school in de buurt. We gaan er elke dag met een tbusje naar toe. 'S ochtends doen we een poging de kinderen les te geven en 's middags verven we het gebouw. De klassen bestaan uit 60-80 kinderen... echt bizar! Ze zitten met heel veel kindjes op een klein bankje en sommige kinderen kunnen niet eens zitten. We hebben al verschillende dingen met ze gedaan maar communiceren is wel lastig omdat hun Engels niet zo goed is. Wel hebben we bijvoorbeeld maskers gemaakt, wat ze heel leuk vonden. We hadden stempels, stickers en kleurpotloden meegenomen om de maskers te versieren. Ze hadden nog nooit stempels en stickers gezien dus ze wilden het allemaal hebben. Ook van de potloden proberen ze zoveel mogelijk te palken. Aan het begin vonden we het irritant, maar eeigenlijk is het heel begrijpelijk. Ze hebben niks dus ze zijn zo ontzettend enthousiast dat ze zoveel mogelijk willen pakken. De eerste dag wilden ze ons ook allemaal vasthouden. Deze school heeft nog nooit vrijwilligers gehad dus ze hadden nog nooit een blanke gezien. Alle kinderen probeerden een vinger vast te pakken en mijn arm was rood van alle kinderen die me probeerden vast te houden. Gelukkig zijn ze nu een beeje aan ons gewend. In het klaslokaal komen steeds kinderen uit andere klassen binnen en ook geiten! Overal hier lopen geiten, zo gek. En op straat lopen alle vrouwen met manden op hun hoofd en kindjes in een draagzak op hun rug. Langs de weg verkopen de vrouwen van alles. Verder lopen alle mensen gewoon tussen het verkeer. Alle auto's rijden gewoon zomaar ergens en toeteren als ze willen dat iemand aan de kant gaat. Echt een hele belevenis! Gisteren en vandaag was ik ziek. Heel veel vrijwilligers worden nu ziek door het andere klimaat en eten en alles. Ze gaan hier voor elk klein dingetje naar het ziekenhuis. Dus ook ik moest naar het ziekenhuis. Ook dat was een hele belevenis. Ik moest aan het infuus en kreeg allemaal medicijnen, best wel zware medicijnen volgens mij want op een gegeven moment voelde ik me echt alsof ik narcose kreeg! Maar nu voel ik me een stuk beter dus het heeft wel geholpen haha. Voor de school ga ik samen met een andere vrijwilliger een keuken koen en tafels en stoelen. Ze hebben nu een klein keukentje, want de kinderen krijgen eten op school. Maar als het regent kunnen ze niet koken en krijgen de kinderen niks, dus een nieuwe keuken is hard nodig! Ik hoop dat ik een beetje een indruk heb kunnen geven van hoe het hier is. Wie weet tot snel!

Liefs Anne